به گزارش سرویس وبلاگ صراط؛حسین ابراهیمی نویسنده
وبلاگ سرباز صفر جنگ نرم در آخرین به روزرسانی وبلاگ خود نوشته است:
فرصت بازگشت و توبه و اطاعت و نشان دادن خود به خالق آسمان و زمین در ماه مبارک رمضان هر روز دارد می گذرد و تمام می شود که خدایی که محمد صلی الله علیه و آله را به پیامبری مبعوث نمود دستور روزه داری ماه مبارک را به او و به تمامی مسلمانان داده است.
دنیا و تمام مظاهر و زیبایی های آن برای یک عده عامل دوری آنها از معنویت و انسانیت و خدا پرستی و در یک جمله عامل دوری آنها از خودشان است که خدا پرستی به اذعان بسیاری از دانشمندان و بزرگان در تمام این کره خاکی در نهاد و جبلت آدمی نهاده شده است اما امان از خواب و غفلتی که سبب آن غرق شدن در دنیا و لذات زود گذر آن است.
اما همین آدمی که امروز متاسفانه در ملا عام همراه با غفلت و قباحت ،روزه خواری می کند وقتی که در زندگی به بن بست برخورد می کند و مشکلی حاد دریای زندگی او را متلاطم می نماید ،آنجا که دیگر هیچ بشری نمی تواند او را یاری کند ،ندایی از درونش به او می گوید که : خدا هست،خالق من و تمام جهان هست که همه کار از او می آید و در آن هنگام با توجه و التجا دست به دامن خدایی می شود که سالها نزدیک او بوده و این شخص کاری با او نداشته است؛ آیه ای از قرآن به زیبایی به این جنبه از وجود انسان می پردازد و می فرماید:
فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ (٦٥)لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ وَلِيَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (٦٦)
این افراد هنگامی که سوار بر کشتی زندگی ،حیاتشان با امواج خطرات به تلاطم می افتد خدا را مخلصانه می خوانند وزمانی که خدا آنها را ( دستگیری می کند و ) به ساحل نجات می رساند باز مشرک می شوند.تابه نعمتهایی که مابه آنها داده ایم کفران ورزند و تا مدتی بهرمند باشند، اما به زودی خواهند دانست.
سوره مبارکه عنکبوت آیه 65و66
همه عقل های بیدار و فطرت های آگاه گواهی می دهند که این عالم بدون هیچ دلیل و خالقی و بی هدف به وجود نیامده است و حتما مقصد و مقصودی خواهد داشت همانجا که روز "حسرت" برای بسیاری از انسانها نام گرفته است اما برای عده ای که سختی چند روزه دنیا را همراه با اطاعت خداوند عاقلانه و عاشقانه تحمل کرده اند روز شادی و فرح جاودانی فرا رسیده است آنجا که پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله و سلم) فرمودند:
"لِلصّائمِ فَرحَتانِ، حینَ یُفْطِرُ و حینَ یَلْقى ربَّهُ” ( کنزالعمال، ج ۸ ، ص ۴۴۸ حدیث ۲۳۵۹۳)
«براى شخص روزه دار دو شادى است، یکى هنگامى که افطار مى کند و دیگرى هنگامى که پروردگارش را ملاقات کند»
اما همان روز برای روزه خواران به شهادت قرآن کریم روزِ خواری خواهد بود آنجا که فریاد واحسرتای کسی که دستورات الهی را به مسخره و مزحکه و بازی می گیرد گوش عالمی را کر خواهد نمود که می گوید رب ارجعون لعلی اعمل صالحا!1 خدایا فرصتی ده تا جبران مافات کنم! و جواب می آید که کلا!! هرگز...
-1سور مؤمنون آیه 99