"صراط" – با پافشاری سازمان سینمایی و وزارت ارشاد روی پروژه ساخت فیلم لاله و حواشی گسترده آن "که حتی به مجلس شورای اسلامی هم کشیده شده است" مواضع و اهدافی که مجموعه سینمایی دولت در سال های گذشته داشته بیش از پیش زیر سوال رفته است و نقطه سیبل انتقادها هم کسی است که خیلی ها فکر می کردند با ورود او به عرصه مدیریتی هنر شاهد اتفاقات خوبی در این عرصه خواهیم بود .
به گزارش سرویس فرهنگی صراط، جواد شمقدری رئیس فعلی سازمان سینمایی انقلاب اسلامی پیش از آن که به واسطه ساختن فیلم تبلیغاتی محمود احمدی نژاد به عرصه های بالای اجرایی در سینمای کشور دست یابد کارگردانی بود که همواره با ساخت فیلم های ارزشی شناخته می شد . او که در زمان اصلاحات یکی از منتقدان سرسخت معاونت سینمایی وقت بود در دولت اول احمدی نژاد هم در جایگاه مشاور هنری رئیس جمهور همواره سیاست های محمد رضا جعفری جلوه را به بوته نقد می سپرد و اهداف سینمای کشور را متعالی تر از آن چیزی می دانست که در حال رخ دادن بود . بالاخره قرعه شانس به نام آقای مشاور هم خورد و جواد شمقدری توانست صندلی شماره یک مدیریت سینمای کشور را به دست بیاورد . اما بر خلاف انتظار ها وی هیچ گاه اهدافی را که پیش ترها مطرح کرده بود را پی نگرفت و با اتخاذ سیاست محافظه کارانه یک بام و دو هوا تلاش کرد هیچ کس را از دست خود عصبانی نکند .
نگاهی به مواضع رئیس فعلی سازمان امور سینمایی در سال 85 که در محضر مقام معظم رهبری مطرح شد و مقایسه آن با عملکرد امروز وی در نوع خود قابل توجه است . وی در آن دیدار در حضور رهبر فرزانه انقلاب می گوید : "جریان حاکم بر سینمای ایران توسط دو مافیای قدرتمند داخلی و خارجی، هدایت و ساماندهی می شود.
مافیای داخلی بی توجه به آرمان ها و خواست مردم، پول نفت را می گیرد و فیلم هایی می سازد که گاه کمترین فصل مشترک را با آنچه در جامعه می گذرد، ندارد. حوزه این سیاست از موضوعات بعضا ارزشی تا فیلم های مبتذل و فاقد نجابت و شرافت ایرانی را در بر می گیرد.
نقطه مشترک این فیلم ها آن است که مردم خود و هویت خود را دورن این فیلم ها نمی یابند. به راستی چند فیلم سراغ دارید که بتواند حداقل گزارش ساده ای از انقلاب عظیم ملت ایران را به مخاطبان ارائه دهد؟"
البته شمقدری که در آن زمان منتقد جدی معاونت سینمایی وقت وزارت ارشاد بوده است هیچگاه تصور نمی کرد که روزی خود سکاندار مهمترین جایگاه سینمایی کشور شده و ناچار به اجرای تفکراتش شود .
آیا تولید و هزینه میلیاردی برای ساخت پروژه لاله در راستای مقابله با اقدامات غرب و نمایش انقلاب عظیم ملت ایران است؟
وی که گویا هیجان به بخشی از اظهاراتش غلبه کرده در ادامه پیرامون سینمای ایران اینگونه می گوید: "تنها تجربه موفق سینما ایران، فیلم های دفاع مقدس، در بغض و کج سلیقگی نابود شد و در رویکردی جدید ، دفاع مقدس در همین سینما محاکمه می شود. اما مافیای خارجی چه بر سر سینمای این کشور آورد؟ مدیران و صاحبان سیاست گذار جشنواره های جهانی، فیلم ساز ایرانی را وا داشتند تا به تحقیر ملت خود بپردازد و البته جواب این تحقیر را با جوائز رنگارنگ و متعدد و ده ها هزار دلار پرداختند و کار به جایی رسیده که سفیر یک کشور غربی به فیلم ساز ایرانی، راه و چاه موفقیت و ربودن این جوایز با تکبر هرچه تمام، نشان می دهد."
ذکر این نکته ضروری است که اینک با گذشت سالها از حضور جواد شمقدری بر بالاترین سمت اجرایی حوزه سینما، با مجوز مجموعه تحت مدیریت وی چند اثر ارزشمند حوزه دفاع مقدس اکران شده است؟
" باید مخاطب ایرانی را با سینمای ملی و انقلاب آشتی دهیم، ما 70 میلیون مخاطب داخلی داریم. این ظرفیت بالایی است. طبق آمار افراد سینمارو ما الان بین 6 تا 9 میلیون است، یک چیزی نزدیک به ده درصد. باید با نیازسنجی و مطالعه، مخاطب میلیاردی آن سوی مرزها را هدف قرار داد، در گام اول منطقه خاورمیانه و در گام های بعدی، کشورهای اسلامی، آفریقا و بالاخره خود کشورهای غربی. جریان بزرگی از نیروهای جوان سینمای ایران در پشت درهای تصمیم گیری به انتظار ایستاده اند.می توان این ظرفیت بزرگ را در راستای این اهداف، فعال کرد. جهت حمایت از سینمای ایران را (البته این یک نظریه است حالا می توان اصلاحش کرد)، نه به تهیه کننده که به تماشاچی فیلم بدهیم. به هر فرد ایرانی 5 بلیط مجانی بدهیم و اجازه بدهیم فیلم خودشان را انتخاب کنند به جای اینکه 5،6،10 نفر ، بنشینند با سلیقه های شخصی و در دفاتر و اتاق های در بسته تصمیم گیری کنند. ) به سرعت سالن های سینما را گسترش دهیم و نهضت سالن سازی را راه بیندازیم."
شمقدری در بخش دیگری از سخنانش می افزاید : " باید در حوزه فرهنگ سازی و واژگان و تعاریف چرا باید کلمه فارس که نماد هویت ملی و تاریخی ماست، در ترکیب با فیلم، یک واژه جدید ضد ارزشی را به ذهن متبادر سازد؟ و چرا باید تکریم خارجی به داخلی ترجیح داده شود؟ مافیای داخلی بی توجه به آرمان ها و خواست مردم، پول نفت را می گیرد و فیلم هایی می سازد که گاه کمترین فصل مشترک را با آنچه در جامعه می گذرد، ندارد. حوزه این سیاست از موضوعات بعضا ارزشی تا فیلم های مبتذل و فاقد نجابت و شرافت ایرانی را در بر می گیرد. نقطه مشترک این فیلم ها آن است که مردم خود و هویت خود را دورن این فیلم ها نمی یابند. به راستی چند فیلم سراغ دارید که بتواند حداقل گزارش ساده ای از انقلاب عظیم ملت ایران را به مخاطبان ارائه دهد؟"
حال سوال اصلی اینجاست که دستاورد سه سال مدیریت کسی که خود را نگران سینمای ایران نشان می داد بر عرصه سینما جز رفع توقیف فیلم های خاک خورده آرشیوی و صدور مجوز فیلم های مبتذل و دارای کمترین ارزش هنری چه بوده است ؟ آیا نتیجه دغدغه های آقای رئیس فیلم های "گشت ارشاد"، "خصوصی" ، "تو و من" و ده ها فیلم دیگر است که دل علاقه مندان واقعی به نظام را به درد آورده است ؟ به راستی کدام هویت انقلاب اسلامی و ارزش ها و آرمان های آن در طول این دوران مدیریت احیا شده است و کدام فیلم ساخته نشده ای که احیا گر این آرمان ها باشد در این دوران ساخته شده است؟
به گزارش سرویس فرهنگی صراط، جواد شمقدری رئیس فعلی سازمان سینمایی انقلاب اسلامی پیش از آن که به واسطه ساختن فیلم تبلیغاتی محمود احمدی نژاد به عرصه های بالای اجرایی در سینمای کشور دست یابد کارگردانی بود که همواره با ساخت فیلم های ارزشی شناخته می شد . او که در زمان اصلاحات یکی از منتقدان سرسخت معاونت سینمایی وقت بود در دولت اول احمدی نژاد هم در جایگاه مشاور هنری رئیس جمهور همواره سیاست های محمد رضا جعفری جلوه را به بوته نقد می سپرد و اهداف سینمای کشور را متعالی تر از آن چیزی می دانست که در حال رخ دادن بود . بالاخره قرعه شانس به نام آقای مشاور هم خورد و جواد شمقدری توانست صندلی شماره یک مدیریت سینمای کشور را به دست بیاورد . اما بر خلاف انتظار ها وی هیچ گاه اهدافی را که پیش ترها مطرح کرده بود را پی نگرفت و با اتخاذ سیاست محافظه کارانه یک بام و دو هوا تلاش کرد هیچ کس را از دست خود عصبانی نکند .
مافیای داخلی بی توجه به آرمان ها و خواست مردم، پول نفت را می گیرد و فیلم هایی می سازد که گاه کمترین فصل مشترک را با آنچه در جامعه می گذرد، ندارد. حوزه این سیاست از موضوعات بعضا ارزشی تا فیلم های مبتذل و فاقد نجابت و شرافت ایرانی را در بر می گیرد.
نقطه مشترک این فیلم ها آن است که مردم خود و هویت خود را دورن این فیلم ها نمی یابند. به راستی چند فیلم سراغ دارید که بتواند حداقل گزارش ساده ای از انقلاب عظیم ملت ایران را به مخاطبان ارائه دهد؟"
البته شمقدری که در آن زمان منتقد جدی معاونت سینمایی وقت وزارت ارشاد بوده است هیچگاه تصور نمی کرد که روزی خود سکاندار مهمترین جایگاه سینمایی کشور شده و ناچار به اجرای تفکراتش شود .
آیا تولید و هزینه میلیاردی برای ساخت پروژه لاله در راستای مقابله با اقدامات غرب و نمایش انقلاب عظیم ملت ایران است؟
ذکر این نکته ضروری است که اینک با گذشت سالها از حضور جواد شمقدری بر بالاترین سمت اجرایی حوزه سینما، با مجوز مجموعه تحت مدیریت وی چند اثر ارزشمند حوزه دفاع مقدس اکران شده است؟
" باید مخاطب ایرانی را با سینمای ملی و انقلاب آشتی دهیم، ما 70 میلیون مخاطب داخلی داریم. این ظرفیت بالایی است. طبق آمار افراد سینمارو ما الان بین 6 تا 9 میلیون است، یک چیزی نزدیک به ده درصد. باید با نیازسنجی و مطالعه، مخاطب میلیاردی آن سوی مرزها را هدف قرار داد، در گام اول منطقه خاورمیانه و در گام های بعدی، کشورهای اسلامی، آفریقا و بالاخره خود کشورهای غربی. جریان بزرگی از نیروهای جوان سینمای ایران در پشت درهای تصمیم گیری به انتظار ایستاده اند.می توان این ظرفیت بزرگ را در راستای این اهداف، فعال کرد. جهت حمایت از سینمای ایران را (البته این یک نظریه است حالا می توان اصلاحش کرد)، نه به تهیه کننده که به تماشاچی فیلم بدهیم. به هر فرد ایرانی 5 بلیط مجانی بدهیم و اجازه بدهیم فیلم خودشان را انتخاب کنند به جای اینکه 5،6،10 نفر ، بنشینند با سلیقه های شخصی و در دفاتر و اتاق های در بسته تصمیم گیری کنند. ) به سرعت سالن های سینما را گسترش دهیم و نهضت سالن سازی را راه بیندازیم."
شمقدری در بخش دیگری از سخنانش می افزاید : " باید در حوزه فرهنگ سازی و واژگان و تعاریف چرا باید کلمه فارس که نماد هویت ملی و تاریخی ماست، در ترکیب با فیلم، یک واژه جدید ضد ارزشی را به ذهن متبادر سازد؟ و چرا باید تکریم خارجی به داخلی ترجیح داده شود؟ مافیای داخلی بی توجه به آرمان ها و خواست مردم، پول نفت را می گیرد و فیلم هایی می سازد که گاه کمترین فصل مشترک را با آنچه در جامعه می گذرد، ندارد. حوزه این سیاست از موضوعات بعضا ارزشی تا فیلم های مبتذل و فاقد نجابت و شرافت ایرانی را در بر می گیرد. نقطه مشترک این فیلم ها آن است که مردم خود و هویت خود را دورن این فیلم ها نمی یابند. به راستی چند فیلم سراغ دارید که بتواند حداقل گزارش ساده ای از انقلاب عظیم ملت ایران را به مخاطبان ارائه دهد؟"
حال سوال اصلی اینجاست که دستاورد سه سال مدیریت کسی که خود را نگران سینمای ایران نشان می داد بر عرصه سینما جز رفع توقیف فیلم های خاک خورده آرشیوی و صدور مجوز فیلم های مبتذل و دارای کمترین ارزش هنری چه بوده است ؟ آیا نتیجه دغدغه های آقای رئیس فیلم های "گشت ارشاد"، "خصوصی" ، "تو و من" و ده ها فیلم دیگر است که دل علاقه مندان واقعی به نظام را به درد آورده است ؟ به راستی کدام هویت انقلاب اسلامی و ارزش ها و آرمان های آن در طول این دوران مدیریت احیا شده است و کدام فیلم ساخته نشده ای که احیا گر این آرمان ها باشد در این دوران ساخته شده است؟
به ايشون جسارت نشه ولي بعضي از ما از فرنگي مابي فقط ...............ش رو ياد گرفتيم
برادر منوكجا بودي و كجا رفتي
ان جواد متشرع ما كجاست؟