در صورت حذف موقت سربازي ، كشور هيچ آسيبي نمي بيند

"صراط" - حسن عباسي در گفتگوي تلفني برنامه ديروز امروز فردا دوباره پيشنهاد 4 سال پيش خود را پيرامون حذف دوران سربازي به صورت موقت تكرار كرد .
عباسي در اين گفتگو گفت : 4 سال پيش در مورد مسئله تفكيك جنسيتي دانشگاهها پيشنهاد كردم نظام سربازي را به مدت 10 الي 15 سال بردارد .

وي افزود: به دليل حوزه تخصصي ما در حوزه علوم استراتژيك هيچ بحراني هم در كشور ايجاد نمي شود .

عباسي در ادامه صحبتهايش پيرامون دلائل بالارفتن سن ازدواج در بين جوانان گفت : چون دختران جامعه مشكلي به نام سربازي ندارند ، مي روند دانشگاه ليسانس ، فوق ليسانس و دكتري گرفته اما پسر بعد از 18 سالگي و ديپلم يك دغدغه دارد به نام سربازي اگر نتواند برود دانشگاه 2 سال بايد به سربازي رفته و برگردد تا بخواهد برسد به همان نسل خانمها كه در شان يكديگرند براي ازدواج ، از خانمها جا مي مانند .

به گزارش صراط اين تحليلگر مسائل استراتژيك در ادامه دلائلش براي حذف سربازي بيان داشت: 4 سال پيش من پيش بيني كردم كه سالهاي آينده با يك نسل سوخته اي از خانمها روبرو هستيم .

عباسي در ادامه اظهار داشت : اگر 4 مانع سربازي، ادامه تحصيل، اشتغال و ازدواج را از سر راه آقايان بر نداريم خانمي كه امكان تحصيل راحت پيدا ميكند امكان اشتغال پيدا مي كند زماني كه نياز به همسر مناسب دارد فرصت را از دست داده و انسان هم شان خود را پيدا نمي كند .

عباسي گفت : نتيجه اين شد كه بعضي دوستان نظامي گلايه و نامه نگاري كردند كه چرا اين صحبت ها را در عرصه عمومي مي زنيد؟

پاسخ بنده اين بود كه شما مشكل خود را در موضع قدرت نظامي مي بينيد؟ قدرت سياسي مي بينيد؟ قدرت فرهنگي يا اجتماعي مي بينيد؟ بنده به عنوان كسي كه تفكر استراتژيك و داشته دارم دغدغه ام همه ي آنها با يكديگر است .

ريس مركز دكترينال در پايان اظهار داشت: مملكتي كه 9 ميليون بسيجي دارد اگر سربازي را براي مدتي حذف كند اتفاقي نمي افتد .

ستاد كل نيروهاي مسلح هر دفعه سعي كرد مدت سربازي را كوتاه كند و هر دفعه يك ماه و دو ماه از مدت آن كاست اما واقعيت آن است كه طرح توانمند سازي پسرها را اگر دنبال كنيم توانمند سازي خانمها به دنبال آن صورت مي گيرد .

 

 

 

1) کهنه بودن سیستم سربازی

سربازگیری حدود 70 سال قدمت دارد ومربوط به دوره ای خاص اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی ایران است. عصر فیودالیسم و عبور به سوی شبه بورژوازی پهلوی، شاید می توانست توجیه گر نظام سربازگیری اجبای باشد؛ اما تکامل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی امروز ایران و جهان، چنین سیستمی را ناکارآمد کرده است.

2) طی نیم قرن، هرگاه جوانی از محیط روستایی یا شهری به عنوان سرباز به درون پادگانی می رفت، محیط نیروهای مسلح جذابیت زیادی می توانست داشته باشد زیرا سرباز در آنجا غیر از مشق نظامی، درس زندگی می آموخت که برای پس از پایان خدمت سربازی او نیز مؤثر بود. تحولات فرهنگی و اجتماعی به گونه ای رقم خورده است که به ندرت می توان پذیرفت که یک جوان امروزی برابر هزینه بهترین سالهای عمرش، از محیط سربازخانه و پادگان چیز مطلوبی دست او را بگیرد که برای پس از پایان خدمت سربازی مؤثر باشد. در واقع سرباز دیروز با دست تهی می آمد و هنگامی که می رفت، با یک شخصیت شکل گرفته در سربازی از پادگان می رفت؛ اما امروز یک جوان سرباز، عموما با شخصیت شکل گرفته تحت تاثیر خانواده، مدرسه، رسانه، دانشگاه، ورزشگاه، اینترنت و... وارد نیروهای مسلح می شود و جایی برای شکل دهی به شخصیت باقی نمی ماند. از این حیث، زندگی خدمت وظیفه عمومی الهام بخش جوان امروزی نیست.

3) در حوزه نظامی، جنس تهدید کاملا تغییر کرده است. جنگ نفت میان عراق و آمریکا برسر اشغال کویت در سال 1369، پس از جنگ سلطه در اشغال عراق از سوی بلوک آنگلوصهیون به رهبری آمریکا در سال 1382 و همچنین منازعه حزب الله لبنان و رژیم صهیونیستی در تابستان 1385، نشان داد که عصر استفاده از سرباز عمومی و غیر متخصص و اجباری گذشته است. عصر جنگ های سایبرنتیک، تهدیدهای نرم و نیمه سخت و سخت، منازعات پرشتاب و پرشدت، عمیقا محتاج نیروهای مسلح حرفه ایست.

4) ناکارآمدی بهره گیری از سرباز در منازعات امروز و آینده برکسی پوشیده نیست. اما از آن تاسف بار تر اینکه عمده ای از جوانان در خدمت سربازی، در مشاغل دفاعی و رزمی یا پشتیبانی خدمت نمی کنند، بلکه درگیر مشاغل خدماتی می شوند که به هیچ وجه مقرون به صرفه نیست. از حیث فرهنگی، علمی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی اصلا مقرون به صرفه نیست که دوسال از بهترین مقاطع عمر یک جوان در آبدارخانه، آشپزخانه، انبار، تعمیرگاه و ... پادگانها صرف شود. خسارت منابع انسانی عمومی در این خصوص غیر قابل برآورد است؛ به ویژه عقب ماندگی گسترده فرد در زندگی آتی خود.