به گزارش صراط، جوانان به دلیل خصوصیات جوانی نظیر پویایی و جستجوگری نسبت به اعتیاد آسیب پذیری زیادی دارند. جوانان نسبت به هر چیزی کنجکاوی می کنند و به دنبال همه چیز هستند. اغلب در مسیرشان هر راهی که گشوده شود وارد می شوند چنانچه در راهی لذت که خواست آنان است وجود داشته باشد به سرعت آنان را جذب می کند.
جوانان آمادگی انجام هر کاری را دارند و حتی آنان که صالح اند و با تعقل و اندیشه به هر کاری دست می زنند آنها نیز ممکن است از روی کنجکاوی به چنین راههایی وارد شوند. در چنین اوضاع و احوال است که زمینه ها و شرایط انحراف و فساد در برابر جوانان فراهم می شود. و آنان را در لبه پرتگاه و آغاز سقوط قرار می دهد.
در سنین 17 سالگی جوانان در سالهای آخر دبیرستان قرار دارند و در سنین بالای 18 سالگی فارغ از تحصیل متوسطه و در انتظار کار یا ادامه تحصیل در کنار شور جوانی و علیرغم بی خبری نوعی اضطراب و دلواپسی نسبت به آینده هم در اغلب آنان وجود دارد. در این سنین احساس نیاز آزادی و رهایی نسبی از خانواده نیز وجود دارد.
مجموعه این گونه حالات ایجاب می نماید تا جوانان به دنبال مسائل ناشناخته و جدید باشند. جوانان در کنار دوستان و در جمع، آمادگی جسارت بیشتری برای دست زدن به اعمال غیرعادی و احتمالا انحرافی دارند.
این حالت همان بحرانی است که فوق العاده برای جوانان به خصوص از نظر اعتیاد خطرناک است. اوقات فراغت جوانان دراین برهه مسئله ای بسیار مهم و حساس است. مسیر خانه و مدرسه و کوچه نیز برای دانش آموز نوجوان می تواند خطرناک و خطرساز باشد. در خانه، اولیا رفتار فرزندان و نوجوانان را در کنترل دارند و یا حداقل دانش آموزان چنین تصوری دارند. اگر چه در مدارس رفتار ناهنجار و احیانا برخی انحرافات وجود دارد که خود امری مهم و قابل بررسی است و همچنین در خانواده امکاناتی متصور است ولی همگانی و گسترده نیست.
مسئله اصلی در این مورد زمانی است که جوانان در کوچه و بالاخص در مسیر خانه و مدرسه قرار دارند. در این زمان خلاء نظارت مشهود است. مربیان بچه ها را از مدرسه به خانه می فرستند و اولیا در خانه منتظر آنان، در این
بین بچه ها فرصتی برای ابراز پیدا می کنند. کودکان معمولا کم و بیش شیطنت ها و یا خلاف هایی را در منزل در حد بسیار ضعیف مرتکب می‌شوند. در مدرسه هم تخلفات خاصی وجود دارد که شلوغ کردن، اذیت نمودن بچه های کوچک تر و دیگر شیطنت های تحصیلی عموما برداشتن اشیاء و لوازم دیگران گاه گاهی مشاهده می شود و این دو محیط امکان برخی اعمال وجود ندارد.
تقریبا در کلیه معتادین که در سنین جوانی مبتلا شده اند از نظر مکان، مسیر مدرسه و کوچه و تشویق دوستان نقش اساسی داشته است.
گسترش اعتیاد بین جوانان عواقب اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آن موضوعی نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت. بی خیالی و سستی ناشی از اعتیاد جوانان را گرفتار می سازد.
گسترش اعتیاد در بین جوانان واقعا زنگ خطری است برای تمام جوامع، این چیزی است که همه از آن متضرر می شوند. بنابراین، این خطر باید به عنوان بزرگ ترین و بالاترین معضل مورد توجه قرار گیرد و در مقابله و مبارزه با آن از هیچ کوشش و اقدامی فروگذار نشد.
جوامع هر چند گاه با موضوع یا مشکلی مواجه می گردند که یک باره تمام توجهات و اذهان مردم و مسئولان متوجه آن می شود رسانه ها بدان می پردازند و بحث محفل ها و مجالس می گردد.
پس از مدتی و با گذشت زمان و به هردلیل دیگر گرمی موضوع به سردی می گراید و به تدریج از زبان ها می افتد. اگر بتوان با مطالعه و برنامه ریزی موضوع اعتیاد، مواد مخدر و مبارزه با آن را برای مدتی لازم و با یک سری اقدامات و حرکات استمرار یافته تازه و جزء مسائل روز قرار داده و از سوی مسئولان و رده های مختلف مورد اشاره واقع گردد و این حرکت با آموزش ارعاب و تهدید توأم باشد اثرات مثبت و سازنده تا حدی نتیجه قطعی به دست خواهد آمد.