حذف «فوتبال دستی» از پارک های شهر
در اقدامی سوال برانگیز «فوتبال دستی» از پارک های پایتخت برچیده شد. ظاهرا بهانه برچیدن «فوتبال دستی» از بوستان های شهر توسط شهرداری تهران تبدیل این بازی ها به قمار عنوان شده است. این در حالی است که امروزه «فوتبال دستی» به عنوان یک بازی بین المللی به رسمیت شناخته شده و دارای مسابقا ت بین المللی است.
این ورزش با نشاط و مفرح از گذشته دارای حجم گسترده علاقمندان به ویژه در جنوب تهران بوده اما تاکنون از مسابقات رسمی چندانی برخوردار نبوده است. «فوتبال دستی» هم اینک در ایران دارای انجمن است.
خوداشتغالی در مدیریت شهری
امروزه خلاقیت مدیریت شهری به گونه ای نمایان شده که شهره عام و خاص است. این خلاقیت شرکت های تاکسیرانی را به خود اشتغالی کشانده و مسیرهای جدیدی برای راننده های خود یافته اند.
مسیر اول؛ پس از انسداد خیابان هفده شهریور حد فاصل امام حسین تا میدان شهدا به بهانه ساخت بین الحرمین(!)، تاکسیرانی ون هایی را تعبیه کرده تا مسافران را بین این دو مسیر جابجا کند. هنوز شهرداری توجیه قابل توجهی برای تبدیل این خیابان به پیاده راه ابراز نکرده است. این در حالی است که بافت قدیمی و تاریخی شهر تهران دارای خیابان های جذاب فراوانی همچون میدان مشق، لاله زار، فردوسی، سپه و ناصرخسرو است که قابلیت تبدیل به پیاده راه را دارند.
مسیر دوم؛ مسیری به طول یکصد متر برمی گردد. در دو هفته اخیر مسیر چهارراه طالقانی به چهارراه ولی عصر به دلیل انحراف بی دلیل مسیر بی آرتی دارای حجم زیاد مسافر شده بود و مسافران به اجبار این مسیر را پیاده طی می کردند.
مترویی که دردی را دوا نکرد
بخش میانی خط سوم مترو تهران در حالی به بهره برداری رسید که ایستگاه های بین راهی آن افتتاح نشده است و تنها دو ایستگاه از دو خط دیگر مترو را به هم متصل می کند. این خط دو ایستگاه چهارراه ولی عصر و شهید بهشتی را به صورت میان بر به هم وصل کرده است. از زمان راه اندازی سه ایستگاه میان آن اطلاعی در دست نیست و این خط بدون بهره برداری از این ایستگاه ها کارایی خود را ندارد.
به گزارش صراط، خط سوم مترو پایتخت قرار است اسلامشهر در جنوب غرب تهران را به میدان راه آهن و سپس از مسیر خیابان ولی عصر(عج) و خیابان شهید بهشتی به شهرک قائم در شمال شرق تهران برسد. بخش انتهایی این خط با مشارکت مالی یکی از ارگان های نظامی ساخته می شود.
در مسیر پیاده راه کوهستانی دامنه البرز، یکی از شهروندان گلابدره ای از بنر «قهره تلخ» چنان استفاده کرده که مفهوم جالبی از این سریال نافرجام ترسیم کرده است.
نقاشی های دیواری یا دیوار نگاری که در شهرهای جهان دارای طرفداران زیادی در میان مردم است و به خوبی از سوی مدیران شهری حمایت می شود، در تهران حامی ندارد. دلیل عدم حمایت هنر گرافیتی به عدم شناخت این هنر در ایران یا شاید مشکل فرهنگ سازی آن بر می گردد. هنرمندان هنر گرافیتی که اغلب با عشق به این کار چشم نواز می پردازند و چشمداشت مالی چندانی ندارند، چگونه از سوی مدیران بالانشین حمایت نمی شود جای سوال دارد.
یک مجسمه در خانه هنرمندان ایران قرار دارد که جای مشخصی برای آن تعبیه نشده است. این مجسمه فانتزی ساخته شده از چوب و پلاستیک (بست کمری) که نماد یک نهنگ است، با طرح جوجه تیغی شکل یافته است و به جهت این که بارها به عابران و مراجعه کنندگان به پارک ایرانشهر و خانه هنرمندان صدمه می زند هر روز مکان نصب آن تغییر می کند.
یکی از معضلاتی که دامنگیر مردم شهرهای بزرگ بوده و چهره شهر را غیرفرهنگی می کند زباله های غیرمتعارف است. این زباله ها بعضا عفت عمومی جامعه را در معرض تهدید قرار می دهد. مانکن ها، تابلوعکس های خصوصی، ابزارهای جلوگیری، تجهیزات بهداشتی از جمله این زباله های +18 هستند که همواره در گوشه و کنار شهر بی در و پیکرمان دیده می شوند. بی توجهی به این زباله ها، متاسفانه آنها را در برابر دید کودکان قرار می دهد و سوال هایی را در ذهن آنها ایجاد می کند که پاسخ به آن سخت است.
ساعت خواب صراط..
ساعت خواب صراط..