"صراط" - "احساس تكليف" يكي از واژگان های پرتكرار ماه هاي منتهي به انتخابات است ، كه از گوشه و كنار به كرار شنيده مي شود .
اما براستي حضور در انتخابات براي افرادی كه برخي مواقع خودشان هم مي دانند مردم رقبتي به آنها ندارند چه منفعتي را نصيبشان مي كند كه مصرانه بر حضور خويش تاكيد مي كنند؟
اگر به شرايط امروز كشور نگاه كنيم در حالي كه كمتر از 6 ماه تا انتخابات يازدهم رياست جمهوري باقي مانده است، عده اي از افرادي كه زماني در كشور مسئوليتي بر عهده داشتند و امروز به هر دليلي به حاشيه رفته اند با ابراز احساس تكليف كوس كانديداتوري سر مي دهند و در جمع هاي مختلف ابعاد آمدن و نيامدنشان را تشريح مي كنند.
اين افراد با در نظرداشتن مسئوليتهاي گذشته شان و اين نكته كه اگر چند سالي سكوت اختيار كنند در افكار عمومي فراموش مي شوند، يكي از بهترين راه هاي ابراز وجود را فرصت كانديداتوري در انتخابات مي پندارند و براي اين عقيده شان دلايلي هم دارند.
آنها با خود مي انديشند كه اگر قصدشان را براي كانديداتوري اعلام كنند به محض ابراز آن موجي در رسانه ها و افكار عمومي مبني بر قطعي شدن حضور يك كانديدا در انتخابات ايجاد مي شود كه همين نكته براي بسياري از اين افراد كفايت مي كند، ولي عده اي كه به اين حد قانع نيستند با ترسيم نقشه هاي بعدي بدنبال كسب منافع جديدي هستند.
اين طيف باخود مي گويند حالا كه ما بحث حضورمان را در انتخابات كليد زديم و چنين موجي هم در رسانه ها ايجاد شد اين ريسمان را رها نكنيم و با ادامه دادن راه ، علاوه بر اينكه با داشتن عنوان كانديداي احتمالي مي توانيم چند ماهي روي موج رسانه ها قرار بگيريم، اين احتمال هم وجود دارد كه كانديداهايي كه شانس بالايي براي پيروزي دارند سهمي از قدرت آتي شان را به ما بدهند تا به نفع آنها كنار بكشيم.
اما دسته سوم اين افراد تحت تاثير موج ابتدايي اعلام حضورشان در رسانه ها و افكار عمومي قرار مي گيرند و بعد از مدتي به خودشان مي گويند حالا كه ديگران باور كرده اند چرا خودم باور نكنم؟ و از آن پس گيوه هايشان را ور مي كشند و با تمام قدرت شروع به جست و خيز در فضاي سياسي كشور مي كنند و تحت هیچ شرایطی از كانديداتوري منصرف نمي شوند.
در واكنش به فعاليت هاي زودهنگام برخي شخصيت هاي كوچك سياسي براي انتخابات رياست جمهوري، اخيرا آيت الله موحدي كرماني امام جمعه موقت تهران در جمله ای پركنايه اظهار داشتند : خدايا كساني كه احساس وظيفه مي كنند اين احساس وظيفه را از آنها بگير" .
گفتني است بسيار جاي تعجب دارد اين دسته از افراد تنها براي رسيدن به قدرت رياست جمهوري احساس تكليف مي كنند و با توجه به اين كه بسياري از مسائل مهم در كشور همچون پژوهش در حوزه اقتصاد اسلامي و فعاليت در راستاي بومي سازي علوم انساني بر روي زمين مانده ، هيچگاه اينگونه شخصيت هاي سياسي وقت و سرمايه اي كه براي كانديداتوري هزينه مي كنند را در راستاي اينگونه مشكلات صرف نمي كنند.
اما براستي حضور در انتخابات براي افرادی كه برخي مواقع خودشان هم مي دانند مردم رقبتي به آنها ندارند چه منفعتي را نصيبشان مي كند كه مصرانه بر حضور خويش تاكيد مي كنند؟
اگر به شرايط امروز كشور نگاه كنيم در حالي كه كمتر از 6 ماه تا انتخابات يازدهم رياست جمهوري باقي مانده است، عده اي از افرادي كه زماني در كشور مسئوليتي بر عهده داشتند و امروز به هر دليلي به حاشيه رفته اند با ابراز احساس تكليف كوس كانديداتوري سر مي دهند و در جمع هاي مختلف ابعاد آمدن و نيامدنشان را تشريح مي كنند.
اين افراد با در نظرداشتن مسئوليتهاي گذشته شان و اين نكته كه اگر چند سالي سكوت اختيار كنند در افكار عمومي فراموش مي شوند، يكي از بهترين راه هاي ابراز وجود را فرصت كانديداتوري در انتخابات مي پندارند و براي اين عقيده شان دلايلي هم دارند.
آنها با خود مي انديشند كه اگر قصدشان را براي كانديداتوري اعلام كنند به محض ابراز آن موجي در رسانه ها و افكار عمومي مبني بر قطعي شدن حضور يك كانديدا در انتخابات ايجاد مي شود كه همين نكته براي بسياري از اين افراد كفايت مي كند، ولي عده اي كه به اين حد قانع نيستند با ترسيم نقشه هاي بعدي بدنبال كسب منافع جديدي هستند.
اين طيف باخود مي گويند حالا كه ما بحث حضورمان را در انتخابات كليد زديم و چنين موجي هم در رسانه ها ايجاد شد اين ريسمان را رها نكنيم و با ادامه دادن راه ، علاوه بر اينكه با داشتن عنوان كانديداي احتمالي مي توانيم چند ماهي روي موج رسانه ها قرار بگيريم، اين احتمال هم وجود دارد كه كانديداهايي كه شانس بالايي براي پيروزي دارند سهمي از قدرت آتي شان را به ما بدهند تا به نفع آنها كنار بكشيم.
اما دسته سوم اين افراد تحت تاثير موج ابتدايي اعلام حضورشان در رسانه ها و افكار عمومي قرار مي گيرند و بعد از مدتي به خودشان مي گويند حالا كه ديگران باور كرده اند چرا خودم باور نكنم؟ و از آن پس گيوه هايشان را ور مي كشند و با تمام قدرت شروع به جست و خيز در فضاي سياسي كشور مي كنند و تحت هیچ شرایطی از كانديداتوري منصرف نمي شوند.
در واكنش به فعاليت هاي زودهنگام برخي شخصيت هاي كوچك سياسي براي انتخابات رياست جمهوري، اخيرا آيت الله موحدي كرماني امام جمعه موقت تهران در جمله ای پركنايه اظهار داشتند : خدايا كساني كه احساس وظيفه مي كنند اين احساس وظيفه را از آنها بگير" .
گفتني است بسيار جاي تعجب دارد اين دسته از افراد تنها براي رسيدن به قدرت رياست جمهوري احساس تكليف مي كنند و با توجه به اين كه بسياري از مسائل مهم در كشور همچون پژوهش در حوزه اقتصاد اسلامي و فعاليت در راستاي بومي سازي علوم انساني بر روي زمين مانده ، هيچگاه اينگونه شخصيت هاي سياسي وقت و سرمايه اي كه براي كانديداتوري هزينه مي كنند را در راستاي اينگونه مشكلات صرف نمي كنند.
هميشه واسه خوردن عده اي احساس تكليف ميكنن