"گروه ورزشی صراط" - پرونده فساد در فوتبال ایران کم کم رو به فراموشی می رود و عقب نشینی روز گذشته کمیته استیناف و بخشش همه جریمه های علی دایی هم به این موضوع کمک کرده است.
به گزارش گروه ورزشی صراط، روز گذشته کمیته استیناف محرومیت دو جلسه‌ای و جریمه 7 میلیونی دایی را بخشید تا عملا حرف های او درباره بازی سپاهان و پرسپولیس را تایید کرده باشد.
علیرضا صالحی رییس کمیته استیناف درباره این حکم گفت: "پس از بررسی تمام زوایای پرونده و شنیدن صحبت‌های علی دایی مشخص شد که خطاب علی دایی باشگاه سپاهان نبوده و منظور او از غش کردن داور این نبوده که باشگاه سپاهان داور را تطمیع کرده باشد یا اینکه امتیازی به داور داده باشد تا بازی را به سود این تیم تمام کند بلکه دایی معتقد بوده که داور به نفع تیم حریف قضاوت کرده و این به نفع گرفتن در بین اهالی فوتبال یک جمله مصطلح است و توهینی تلقی نمی‌شود."
صالحی توضیح نداد که اصطلاح "به نفع گرفتن" که اصطلاحی کاملا رایج در میان اهالی فوتبال است چگونه با "غش کردن" که با هر زاویه دیدی هیچ معنایی جز زد و بند داور با تیم حریف ندارد، یکسان تلقی شده است.
علی دایی نیز بعد از بازی مذکور بارها تاکید کرده بود که سر حرف های خود می ایستد و آنها را ثابت خواهد کرد. با این وجود بعد از گذشت هفته ها از دیدار سپاهان و پرسپولیس، تقریبا هیچ صحبتی از آن بازی به میان نیامده و پرونده جنجال داوری در فوتبال به سمت روابط محسن قهرمانی و مولایی و ابهامات آن در زمان حضور همزمان مولایی و دایی در راه آهن کشیده شده است.
البته کمیته اصل 90 مجلس همچنان در این خصوص جلسه برگزار می کند اما ماجرای مسابقه سپاهان و پرسپولیس که سرآغاز همه این حاشیه ها بود، تقریبا در هیچ یک از بحث ها مطرح نشده است!
ظاهر امر این گونه است که کمیته استیناف با بخشش جریمه دایی عملا نظر او را تایید کرده و باید منتظر صدور حکم برای قهرمانی باشیم تا مشخص شود او در همان بازی سپاهان و پرسپولیس چه زدو بندی و با چه کسی انجام داده است.
اگر نظر دایی درست بوده و قهرمانی به عمد پنالتی اشتباه بازی مذکور را به نفع سپاهان اعلام کرده، چرا حکم بازی مذکور صادر نمی شود. چرا باید اتفاقات آن بازی به همه اتفاقات دو سال قبل از آن گره بخورد؟ مگر نمی توان برای هر یک از این پرونده ها حکم جداگانه صادر کرد؟
از طرفی اگر از نظر تصمیم گیران فوتبال کشور، قهرمانی خطای مهاجم سپاهان در آن بازی را ندیده و صرفا حرکت غیرورزشی منجر به اخراج مدافع پرسپولیس را دیده است، چگونه می توان "غش کردن داور" به یک سمت را با معنای "به نفع گرفتن" یکسان دانست؟
بدون در نظر گرفتن ماجراهای حاشیه دار مربوط به داوری در سال های گذشته و صرفا با نگاه به بازی پرسپولیس و سپاهان، پاسخ این سوالات سخت نیست اما آیا روند طی شده نشان نمی دهد که در نهایت هر دو طرف از نتیجه به دست آمده راضی خواهند شد؟
به گزارش گروه ورزشی صراط، روز گذشته کمیته استیناف محرومیت دو جلسه‌ای و جریمه 7 میلیونی دایی را بخشید تا عملا حرف های او درباره بازی سپاهان و پرسپولیس را تایید کرده باشد.
علیرضا صالحی رییس کمیته استیناف درباره این حکم گفت: "پس از بررسی تمام زوایای پرونده و شنیدن صحبت‌های علی دایی مشخص شد که خطاب علی دایی باشگاه سپاهان نبوده و منظور او از غش کردن داور این نبوده که باشگاه سپاهان داور را تطمیع کرده باشد یا اینکه امتیازی به داور داده باشد تا بازی را به سود این تیم تمام کند بلکه دایی معتقد بوده که داور به نفع تیم حریف قضاوت کرده و این به نفع گرفتن در بین اهالی فوتبال یک جمله مصطلح است و توهینی تلقی نمی‌شود."
صالحی توضیح نداد که اصطلاح "به نفع گرفتن" که اصطلاحی کاملا رایج در میان اهالی فوتبال است چگونه با "غش کردن" که با هر زاویه دیدی هیچ معنایی جز زد و بند داور با تیم حریف ندارد، یکسان تلقی شده است.
علی دایی نیز بعد از بازی مذکور بارها تاکید کرده بود که سر حرف های خود می ایستد و آنها را ثابت خواهد کرد. با این وجود بعد از گذشت هفته ها از دیدار سپاهان و پرسپولیس، تقریبا هیچ صحبتی از آن بازی به میان نیامده و پرونده جنجال داوری در فوتبال به سمت روابط محسن قهرمانی و مولایی و ابهامات آن در زمان حضور همزمان مولایی و دایی در راه آهن کشیده شده است.
البته کمیته اصل 90 مجلس همچنان در این خصوص جلسه برگزار می کند اما ماجرای مسابقه سپاهان و پرسپولیس که سرآغاز همه این حاشیه ها بود، تقریبا در هیچ یک از بحث ها مطرح نشده است!
ظاهر امر این گونه است که کمیته استیناف با بخشش جریمه دایی عملا نظر او را تایید کرده و باید منتظر صدور حکم برای قهرمانی باشیم تا مشخص شود او در همان بازی سپاهان و پرسپولیس چه زدو بندی و با چه کسی انجام داده است.
اگر نظر دایی درست بوده و قهرمانی به عمد پنالتی اشتباه بازی مذکور را به نفع سپاهان اعلام کرده، چرا حکم بازی مذکور صادر نمی شود. چرا باید اتفاقات آن بازی به همه اتفاقات دو سال قبل از آن گره بخورد؟ مگر نمی توان برای هر یک از این پرونده ها حکم جداگانه صادر کرد؟
از طرفی اگر از نظر تصمیم گیران فوتبال کشور، قهرمانی خطای مهاجم سپاهان در آن بازی را ندیده و صرفا حرکت غیرورزشی منجر به اخراج مدافع پرسپولیس را دیده است، چگونه می توان "غش کردن داور" به یک سمت را با معنای "به نفع گرفتن" یکسان دانست؟
بدون در نظر گرفتن ماجراهای حاشیه دار مربوط به داوری در سال های گذشته و صرفا با نگاه به بازی پرسپولیس و سپاهان، پاسخ این سوالات سخت نیست اما آیا روند طی شده نشان نمی دهد که در نهایت هر دو طرف از نتیجه به دست آمده راضی خواهند شد؟
وهميشه عامل عقب ماندگي هاي خود را بدليل كم كاري وبلد نبودن مديريت گردن فتنه گران ، اسرائيل ، انگليس ، امريكا وغيره مي اندازيم اگر به جلسات نمايندگان در روزهاي مختلف توجه شود به جاي حل مشكلات كشور هر روز دنبال حاشيه ومنافع خود مي باشند كار مفيد در ادارات و وزرات خانه ها زير يك ساعت است اينطوري مي خواهيم كشور را بسازيم