دانشمندان هسته‌ای و داس دولت تدبیر و امید

از همه مهمتر، کشیدن شدن این خط مشی به وادی علمی و فنی است. اگر در عرصه سیاسی سیاست کاریها با گماشتن نیروهای انسانی خاص از مشرب و افکاری معین تعقیب شود، این مسائل در مورد ساختارها و نخبگان علمی و فنی کشور توجیهی برای کاربرد ندارد.

در میان نخبگان، شاید به ذهن کسی نرسد که دانشمندان هسته ای کشور نیز در تیغ این خط مشی گرفتار شوند. برای ملت ایران که رسیدن به عزت و سرافزاری به عنوان نه تنها اصول بلکه حتی مقدمات و پیش نیازهای اساسی حیات ملی تلقی می شود، مایه شگفتی است اگر مطلع شوند که دانشمندان شان در عرصه هسته ای – که برخی شان جان خود را در راه آرمان های نظام و پیشرفت و عزت جامعه و مردم تقدیم کرده اند- این روزها در رنج بی توجهی ها کنج عزلت گزیده اند. دانشمندانی که ابتکار آفریده، نوآوری نموده و جنبش نرم افزاری نظام و جامعه را تجسم بخشیده اند و دانش و علم را برای این مرز و بوم تولید کرده اند؛ همان دانشی که مرزهای فشار و محدودیت را درنوردید و دشمنان بلکه قدرتهای بزرگ جهان را واداشت تا همگی با هم بر سر میزی به مذاکره بنشینند که همه انها یک طرف و ج.ا.ایران یک طرف دیگر آن باشد.

با وجود تکذیب ها و فرارهای به جلو از سوی نهادهای مرتبط با صنعت هسته ای کشور، دیگر اخراج دانشمندان هسته ای از کار و فعالیتی که در گذشته آغاز کرده و به پیشرفت های بدیع نظیر غنی سازی و ... منتهی ساخته بودند، خبر و گفته ها و شنیده ها نیست. اذعان برخی از همکاران شهدای هسته ای به اینکه بر اساس دستور دولت خانه نشین شده اند و اینکه حتی پشتیبانی های اولیه نظیر تامین حفاظت آنها در برابر تهدیدهای دشمنان نیز تعدیل شده است، بر این نکته صحه گذاشت که چنین چیزی واقع شده است.

این اقدام درست نقطه مقابل تاکید مقام معظم رهبری است که فرموده اند: "دانشمندان جوان ایرانی با موفقیت بزرگ خود در دانش هسته‌ای در واقع آینده بلندمدت انرژی ملت ایران را تضمین كردند و این سررشته را نباید به هیچ قیمتی از دست داد زیرا هرگونه عقب نشینی از این میدان صددرصد ضرر است". ۱۳۸۵/۰۳/۰۷

شاید اینکه سیاست خارجی دولت به سمت همراهی و همکاری با غرب باشد، بتواند دستمایه ای برای رفاقت با امریکا و ... به نظر برسد و موجب جلب برخی دیدگاهها و محافل یا لایه هائی از مردم شود اما سیاست های داخلی بی پایه در این رابطه از نظر نخبگان و نظام و ملت دور نخواهد ماند. خانه نشین کردن دانشمندان، تعبیری دیگر از این پیش بینی ها و ارزیابی ها است که عده ای در دولت با اعتقاد و همفکری با مبانی فکری و عملی غربی و اینکه پیشرفت و آبادانی ملت ایران را تنها در سایه همکاری با امریکا می دانند، درصدد تخریب همه بنا و پایه ها و دستاوردهائی هستند که ملت ایران با خون دل ها و با خون سرخ شهدای دانشمند خود، آنها را به دست آورده و استوار نموده است.

داس دولت تدبیر و امید!، به همراهان و همکاران شهدای هسته ای نیز امان نداده است. خبرها در مورد ممنوع شدن همراهان شهدای هسته ای از جمله همکاران و تیم تخصصی و فنی شهید شهریای از ادامه فعالیت و کار، خبر تازه ای نیست.

یکشنبه شب برنامه ثریا که در شبکه اول سیما پخش شد، نه تنها مهمان تلفنی خانواده برخی شهدای هسته ای بود بلکه صحبت ها و درد دل های برخی همراهان شهدای هسته ای را نیز منعکس کرد. در کل، دانشمندان هسته ای زنده کشور، از عملکرد دولت که آنها را خانه نشین کرده است، ناراضی هستند. برخی خبرها بسیار نگران کننده تر است. زیرا علاوه بر اخراج شدن از کار و فعالیت، گفته می شود که سازوکارهای حفاظت از دانشمندان مذکور نیز ضعیف شده است.

مقوله مذکور، موجب نگرانی عمیق است و سیاست خارجی دولت هرچه که باشد –که در جای خود قابل بررسی و ارزیابی است- نمی تواند و نباید بنیه های فنی و دانشی صنعت هسته ای کشور را در معرض خطر قرار دهد.

حذف بنیه های علمی و فنی دانش هسته ای، به معنای اینست که دولت حتی در دوره اجرای توافق ژنو و حتی پس از آن نیز نیازی به ادامه روند پیشرفت و غنی سازی پیشرفته نمی بیند و از این جهت، درصدد حذف نیروی دانشی است که چنین اموری را تضمین کند. این امر، تناقض در حرف های مقامات هسته ای کشور خواهد بود. اگر به قول یک مقام، غنی سازی در هر درصدی حتی 100 درصد حق مسلم ماست، این غنی سازی که نباید روی کاغذ یا در حرف بماند. در عمل، چه کسی آن را محقق خواهد کرد؟ همین دانشمندان نیستند که موجب ابتکار آن شده اند و باید ضامن استمرار آن متناسب با سیاست های ملی باشند؟

این مقوله، امری ملی است و کشور باید این فراتر از اینکه سیاست قوه مجریه چیست، به بررسی سریع و واکنش فوری به آن بپردازد.

اگر تکریم شهدای هسته ای به معنای واقعی انجام شود، لازمه اش اینست که به برگزاری همایش و نمایش های سیاسی برخی ها و سفارش دادن دسته گل اکتفا نشود بلکه باید همراهان و همکاران شهدا مورد احترام قرار گیرند و زمینه های فعالیت شان در راستای ایجاد مزیت های ملی ادامه و توسعه باید. با توجه به آنچه رهبری معظم نظام در تکریم شهدای هسته ای فرموده اند، حمایت از دانش هسته ای با صیانت و تکریم دانشمندان جهادگر هسته ای نیز که تا چندی پیش در کشور مسئولیت روندی از روندهای توسعه علمی و فنی هسته ای کشور را عهده دار بوده اند، امری در هم تنییده است و همه نظام و ملت در این زمینه باید احساس مسئولیت نموده و نگذارند این دستاوردهای ملی –که آیندگان نیز به آنها به عنوان افتخارات علمی و فنی خود یاد خواهند کرد- در معرض تهدید بی کاری، بی احترامی، و همچنین تهدیدهای خارجی قرار گیرند.

در خاتمه، برخی از بیانات مقام معظم رهبری را در خصوص دانش و دانشمندان هسته ای ذکر می کنیم که یادآور الزامات دولت و دیگر نهادها به اصلاح رفتار و سیاست خود در این حوزه است: 

** دستیابی به دانش هسته‌ای یكی از نمونه‌های موید پیشرفت دانشمندان ایرانی است كه درباره آن هیاهوی زیادی هم به راه افتاده اما علت اصلی جنجال غربیها، توانایی بومی دانشمندان جوان كشورمان در دستیابی به این فناوری پیشرفته است. ۱۳۸۴/۱۰/۲۸

** دانشمندان جوان ایرانی با موفقیت بزرگ خود در دانش هسته‌ای در واقع آینده بلندمدت انرژی ملت ایران را تضمین كردند و این سررشته را نباید به هیچ قیمتی از دست داد زیرا هرگونه عقب نشینی از این میدان صددرصد ضرر است. ۱۳۸۵/۰۳/۰۷

** دست جنايتكاری كه ضايعه (شهادت استاد دانشمند مرحوم آقای دكتر مسعود علی‌محمدی رضوان الله عليه) را آفريد، انگيزه‌ی دشمنان جمهوری اسلامی را كه ضربه زدن به حركت و جهاد علمی كشور است، افشاء و برملا كرد. بيگمان همت دانشمندان و استادان و دانش پژوهان كشور، به رغم دشمن،‌ اين انگيزه‌ی خباثت آلود را ناكام خواهد گذاشت. ۱۳۸۸/۱۰/۲۵

** شهادت این دانشمندان برجسته در راه آرمانهای بلند و الهی، به كشور، انقلاب اسلامی، ملت ایران و محیط علمی آبرو بخشید و آنان با این شهادت، به بالاترین رتبه از ارزشهای معنوی دست یافتند. ۱۳۸۹/۱۱/۰۴

** اگر دانشمندِ علاقه‌مند به سرنوشت كشور، آماده‌ى فداكارى در اين راه - فداكارى به حسب خودش - در يك كشورى وجود داشت، آن كشور رشد ميكند. چيزى كه ميتواند اين نيرو را به وجود بياورد، اين پيشرفت را به وجود بياورد، بهتر از همه چيز، ايمان است. اگر اين ايمان بود، كشور پيشرفت ميكند. ۱۳۹۰/۰۷/۱۳

** رشد شتابنده‌ی علمی و فتح قله‌های دانش كه با همت و عزم جوانان مؤمن و غیور و توانائی چون مصطفای شهید رونق یافته، امروز قائم به هیچ فردی نیست، این یك جنبش تاریخی و برخاسته از یك عزم خلل‌ناپذیر ملی است. ۱۳۹۰/۱۰/۲۲

** (شهدای هسته‌ای) در راه خدا شهيد شدند، در راه پيشرفت اسلام شهيد شدند. مسئله‌ى اينها فقط اين نيست كه حالا ما يك ملتى هستيم، ميخواهيم از فلان كشور و فلان دولت عقب نمانيم، لذا وارد عرصه‌ى علمى شده‌ايم؛ اين هست، به‌اضافه‌ى يك چيزى از اين مهمتر؛ و آن اين است كه ما با اين حركت علمىِ خودمان داريم اسلام را سربلند ميكنيم، نظام اسلامى را آبرومند ميكنيم. ۱۳۹۰/۱۰/۲۹

** مسئله اين نيست كه ما خواهيم توانست از صنعت هسته‌اى براى مصارفى كه به سود منافع ملى است، استفاده كنيم؛ مسئله اين است كه اين حركت، به جوانهاى اين كشور، دانشمندان اين كشور، آحاد مردم اين كشور، عزم و تصميم راسخ ميبخشد و آنها را در اين راه ثابت‌قدم ميدارد؛ اين مهم است.