صراط: صادق زیباکلام، استاد علوم سیاسی دانشگاه امروز پنج‌شنبه ۹۴/۴/۲۵ طی یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: توافق هسته‌ای پس از کش‌وقوس‌ها و هفته‌ها چشم‌انتظاری بالاخره حاصل شد. این توافق پیام‌ها و پیامدهای بسیار زیادی دارد که عدم وصول به آن می‌توانست شرایط گذشته و پیامدهای ناشی از آن را همچنان ادامه دهد. بنابراین لازم است پیامد بلندمدت توافق را جدی‌تر در نظر داشته باشیم. توافق قطعا در حوزه‌های اقتصاد، روابط در سطح منطقه و بازترشدن فضای مناسبات پیامدهای قابل توجهی خواهد داشت.
پیش از رسیدن به توافق درخصوص تاثیر آن و رفع تحریم‌ها بر اقتصاد کشور یا بازشدن فضای تعاملات سخن‌های فراوانی گفته شده است. از این رو اگر بخواهیم به پیامدهای بلندمدت توافق اشاره کنیم باید اذعان کنیم که بزرگترین پیامد و تاثیر توافق در یک عبارت خلاصه می‌شود که آن تعامل سازنده ایران با دنیاست. تصور بر این است که آیندگان به این اذعان خواهند کرد که 23 تیر 94، آشتی مجدد ایران با جامعه بین‌المللی و جامعه بین‌المللی با ایران است. این خود بزرگترین پیامد توافق هسته‌ای است.
البته به نظر می‌رسد گروهی از جریانات و افراد تندرو همچون گذشته سعی می‌کنند این اتفاق نیفتد. با این حال بسیاری از جوانان و نسل‌های بعد از انقلاب، به‌خصوص اقشار و لایه‌های تحصیلکرده جامعه نسبت به توافق هسته‌ای که چند روز پیش در وین و چند ماه قبل در لوزان در جریان بود از خود حساسیت نشان می‌دادند و اتفاقات و اخبار آن را پیگیری می‌کردند. آنها این نگرانی را داشتند که مبادا توافق صورت نگیرد و مذاکرات به شکست بینجامد.
بر این اساس می‌توان اذعان داشت که نسل جوان به صورت جدی خواهان این بوده و هست که با دنیا ارتباط و تعامل دوسویه اتفاق بیفتد و در پی آن ایران بتواند به جایگاه واقعی خود که شایسته آن است در عرصه‌‌های بین‌المللی بیشتر از گذشته دست پیدا کند.
همچنین باید این را در نظر داشت بخشی از این میلیون‌ها جوان ایرانی که مذاکرات هسته‌ای را پیگیری می‌کردند لزوما به پیامدهای اقتصادی آن فکر نمی‌کردند. آنها نگران این بودند که کشورشان پس از سال‌ها توانسته از طریق مذاکره با قدرت‌های جهانی حرف آنها را به کرسی بنشاند و حق و حقوقشان را استیفا کند و به جهان ثابت کند ایرانی اهل گفت‌وگو و مذاکره براساس احترام متقابل است و نباید با زبان تهدید و زور با او سخن گفت. بنابراین تصور می‌رود این مهم‌ترین تاثیر بلندمدت توافق تاریخی هسته‌ای 23 تیر 94 خواهد بود.
پیش از رسیدن به توافق درخصوص تاثیر آن و رفع تحریم‌ها بر اقتصاد کشور یا بازشدن فضای تعاملات سخن‌های فراوانی گفته شده است. از این رو اگر بخواهیم به پیامدهای بلندمدت توافق اشاره کنیم باید اذعان کنیم که بزرگترین پیامد و تاثیر توافق در یک عبارت خلاصه می‌شود که آن تعامل سازنده ایران با دنیاست. تصور بر این است که آیندگان به این اذعان خواهند کرد که 23 تیر 94، آشتی مجدد ایران با جامعه بین‌المللی و جامعه بین‌المللی با ایران است. این خود بزرگترین پیامد توافق هسته‌ای است.
البته به نظر می‌رسد گروهی از جریانات و افراد تندرو همچون گذشته سعی می‌کنند این اتفاق نیفتد. با این حال بسیاری از جوانان و نسل‌های بعد از انقلاب، به‌خصوص اقشار و لایه‌های تحصیلکرده جامعه نسبت به توافق هسته‌ای که چند روز پیش در وین و چند ماه قبل در لوزان در جریان بود از خود حساسیت نشان می‌دادند و اتفاقات و اخبار آن را پیگیری می‌کردند. آنها این نگرانی را داشتند که مبادا توافق صورت نگیرد و مذاکرات به شکست بینجامد.
بر این اساس می‌توان اذعان داشت که نسل جوان به صورت جدی خواهان این بوده و هست که با دنیا ارتباط و تعامل دوسویه اتفاق بیفتد و در پی آن ایران بتواند به جایگاه واقعی خود که شایسته آن است در عرصه‌‌های بین‌المللی بیشتر از گذشته دست پیدا کند.
همچنین باید این را در نظر داشت بخشی از این میلیون‌ها جوان ایرانی که مذاکرات هسته‌ای را پیگیری می‌کردند لزوما به پیامدهای اقتصادی آن فکر نمی‌کردند. آنها نگران این بودند که کشورشان پس از سال‌ها توانسته از طریق مذاکره با قدرت‌های جهانی حرف آنها را به کرسی بنشاند و حق و حقوقشان را استیفا کند و به جهان ثابت کند ایرانی اهل گفت‌وگو و مذاکره براساس احترام متقابل است و نباید با زبان تهدید و زور با او سخن گفت. بنابراین تصور می‌رود این مهم‌ترین تاثیر بلندمدت توافق تاریخی هسته‌ای 23 تیر 94 خواهد بود.
