صراط: در دنیای امروز با وجود پیشرفتهای فراوان حتی در کشورهای در حال توسعه هنوز بسیاری از افراد هستند که با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند.
روستای مهرآباد از توابع بخش مرکزی منوجان با جمعیتی حدود 80 خانوار جایی است که در آن محرومیت و یا به قول مسئولان توسعه نیافتن به اوج خود رسیده و از همان ورودی روستا که وارد میشوی، محرومیت از در و دیوار آن هویدا است.
چه فرقی میکند، نام محرومیت را چه بگذاریم و با چه نشانی او را بشناسیم هر جا که باشد، باید از بین برود.
ظاهر روستا نشان‌دهنده عمق محرومیتهای آن است چه برسد به اینکه پای درددل روستاییان بنشینی.
سخنی از امام شهیدان در رسیدگی به محرومان وجود دارد که در جایی فرمودند «به روستاییان برسید که دست آنها از مسئولان کوتاه است».
این محرومیت و محروم بودن را میتوان از غم صحبتهای اهالی روستا وقتی از روزمرگیهای خود سخن میگویند و همچنین عدم دسترسی به مدرسه، مسجد و خانه بهداشت دریافت.
محرومیت را در خندههای مصنوعی کودکان روستا هنگام گرفتن عکس از آنها میتوان، دید.
تلخی این محرومیت هنگامی بیشتر می‌شود که حتی این خندههای از سر اجبار به دلیل اندوههای سنگین و انباشته شده در قلب و افکار آنها روی لبشان خشکیده است.
اهالی این روستا انتظار دارند، مسئولان مشکلاتشان را برطرف کنند. با توجه به فقر و محرومیت این روستا پای درد دل چند تن از اهالی نشستم.
محمد پورورزنده از اهالی این روستا در گفتوگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: به دلیل نبود مدرسه فرزندانمان از ادامه تحصیل باز میمانند و نبود سرویس نیز موجب شده تا نتوانند برای ادامه تحصیل به شهر بروند.
وی بیان داشت: اهالی این روستا در نامناسبترین وضع ممکن زندگی می‌کنند و حتی از سادهترین امکانات از جمله نبود راه ارتباطی مناسب و آب شرب سالم و بهداشتی رنج می‌برند.
یکی از جوانان روستای مهرآباد نیز اظهار داشت: هیچ امکاناتی برای اوقات فراغت جوانان و حتی یک زمین ورزشی و توپ برای بازی در این روستا وجود ندارد.
موسی برادران یکی دیگر از این اهالی روستا اظهار داشت: شغل اکثر مردم این روستا کشاورزی است که البته در زمینهای دیگران کار می‌کنند و هنگامی که فصل کشاورزی تمام شد، همگی بیکار میشوند و برخی دیگر اگر بتوانند برای کارگری به شهرهای دیگر میروند که بسیار مشکل است.
حیدری یکی دیگر از اهالی این روستا اظهار داشت: وجود جاده مناسب و خانه بهداشت مستقل در روستا ضروری است تا حدی که سبب رفع نیارهای مردم در این زمینه می‌شود، اما متاسفانه این امکانات وجود ندارد.
وی افزود: ما باید به خانه بهداشت روستای طالقان یا چغوکی مراجعه کنیم، اما به دلیل نبود جاده مناسب و بعد طولانی مسافت نمیتوانیم، این کار را انجام دهیم و اگر مراجعه کنیم، کار را به درستی انجام نمیدهند.
طالب گلافشان دهیار روستای مهرآباد نیز در این زمینه اظهار داشت: در این روستا امکانات رفاهی اندک است و منازل مسکونی که ساخته شده، هنوز درب و پنجره ندارند و همین امر مشکلاتی در فصل تابستان و زمستان برای اهالی این روستا به وجود میآورد.
وی بیان داشت: سیستم بهداشتی در حد صفر است به طوری که عموم خانهها حمام و سرویس بهداشتی مناسب ندارند.